Lang was Lotfi Attahiri niet heel groot van stuk, maar plots ging hij in korte tijd dan toch flink de hoogte in. Het ging gepaard met groeipijnen die zo hevig waren dat hij anderhalf jaar niet kon voetballen. Het plezier in het spelletje ebde erdoor weg. Attahiri hervond het bij het Amsterdamse DCG, een club uit zijn woonplaats.
Foto: Marcel Rob
,,Dat was mijn eerste jaar bij de senioren’’, vertelt de twintigjarige aanvallende middenvelder. Van tweedeklasser DCG verkaste hij naar Nieuw West, maar door toedoen van corona droeg hij dat shirt vorig seizoen alleen in een paar bekerpotjes.
Zere knieën
En nu is er dus de overstap naar Hollandia. Het is een flinke stap omhoog: van de derde klasse naar de derde divisie. ,,In de jeugd heb ik altijd op divisieniveau gespeeld. Met DWS, maar ook met De Dijk’’, zegt Attahiri. Het is het niveau dat hij altijd nastreefde, maar door het gedoe met zijn zere knieën even los had gelaten.
,,Nu wil ik weer op niveau voetballen. Ik wil weer écht topfit worden en weer hard werken om een betere speler te worden’’, vervolgt Attahiri. Onder de hoede van trainer Anand Jagdwesing denkt hij er in Hollandia de juiste club voor gevonden te hebben. ,,Vorig jaar was er al sprake van dat ik naar Hollandia zou gaan, maar toen was ik te laat om mee te trainen en had de club de selectie al rond. Dat was nu eigenlijk ook weer het geval, maar toch mocht ik in maart of april alsnog een keer meetrainen. Dat kreeg een paar keer een vervolg en uiteindelijk mocht ik definitief aansluiten.’’
Creatieveling
Op het Julianapark denkt Attahiri om meerdere redenen een volgende stap te kunnen zetten richting zijn ultieme doel: een profbestaan. Behalve dat Jagdewsing hem veel kan leren, denkt hij zich ook goed te kunnen onderscheiden bij Hollandia. De linkspoot praat niet graag over zichzelf, maar dat hij een creatieveling is, dat durft hij wel te zeggen. ,,Iedereen hier kan goed voetballen, maar Hollandia moest het vorig seizoen vooral hebben van hard werken. Ik voeg creativiteit toe en heb daarom goede hoop op een basisplaats.’’
Het is voor het eerst dat Attahiri buiten zijn woonplaats gaat voetballen. Het half uur reistijd van Amsterdam naar Hoorn kan er ook nog wel bij. Attahiri gaat toch al een drukke tijd tegemoet. ,,Ik speelde in de zaal bij AC Kingdom, maar ga komend seizoen in de eredivisie spelen, bij ASV Lebo’’, zegt het broertje van Hovocubo-speler én zaalvoetbalinternational Appie Attahiri. ,,Maar mijn focus ligt op het veld. Als het door studie of werk een keer niet lukt om te trainen, dan laat ik die schieten bij Lebo. Dat weten ze daar ook.’’
Verzorgingshuis
Het is niet onvoorstelbaar dat het zover een keer komt aangezien Attahiri aan InHolland de hbo-opleiding social work volgt én daarnaast ook nog werkt in een verzorgingshuis. ,,Daar doe ik als gastheer alles behalve zorg verlenen. Als de bewoners in de woonkamer zijn dan maak ik een praatje met ze, doen we een spelletje en ik dien het eten op. Het zal aanpoten worden om alles te combineren, maar als je dingen doet die je leuk vindt én je hebt een goede planning, dan is alles mogelijk.’’
